‘Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg’ is echt Hollands. Het is ons met de paplepel ingegoten.
We moeten niet anders zijn dan anderen, we moeten er niet uitspringen, we moeten niet te goed, niet te slecht en niet te anders zijn. Een beetje wel natuurlijk, want dan ben je nog een beetje eigen. Maar een beetje is goed genoeg. Hard lachen is helemaal van de zotte. Zeker op straat. Dat doe je niet zomaar. Be-lach-e-lijk. Hé, daar zit de lach in.
Volgens mij is het gek om normaal te willen doen. Als je dat doet, hoe zorg je er dan voor dat jij laat zien hoe uniek je bent, hoe eigen, hoe bijzonder? Je bent het al wel, maar dan heeft niemand het in de gaten. Dat zou jammer zijn. Mensen die voluit durven te lachen –wat niet gedurft zou moeten worden maar normaal zou moeten zijn – die trekken zich niet zoveel aan van het normaal zijn. Ze zijn vrij.
Vrije mensen zijn blije mensen. En blije mensen zijn vrije mensen. Ik pleit voor de blije mens zodat hij een vrije mens kan zijn. Zodat als je op straat hard lacht iedereen je kan horen en vrolijk kan meelachen. Omdat het zo blij is.
PS: herken je die man op de foto? Dit is de man met de meest aanstekelijke lach ooit. Kijk maar naar dit filmpje.
