Waaaaah! Mijn hart klopt in mijn keel en mijn ogen vliegen open. Ik schrik op uit een vreemde droom en grijp om me heen. Wat gebeurt er, wat gebeurt er? Met beide handen grijp ik de wake up light waar niet alleen een wekker in zit.
Het is kwart over 5 in de ochtend. De radio heeft kennelijk verzonnen om aan te gaan en dat op zijn aller hardst. In ieder geval had ik dat niet bedacht, normaal gesproken zet ik de wekker alleen op het licht en een zacht vogelgeluidje, ellendige piepjes en radio’s mogen van mij uit blijven.
Als een dolle probeer ik alle knopjes. Het licht gaat aan en uit en een tijd lang gebeurt er niets, behalve dat de radio keihard schalt: “IT’S MY LIFE, IT’S NOW OR NEVER”. Ineens lukt er iets, het geluid wordt zachter. Na een kleine eeuwigheid vind ik het uitknopje. Pfff. Rust in de tent. In ieder geval aan mijn hoofd.
Als ik om kwart voor zes mijn ochtendrondje wandel bedenk ik nog eens wat er gebeurd is. Ik schiet in de lach bij het lied dat nu nog door mijn hoofd spookt. “It’s my life, it’s now or never, I ain’t gonna live forever”. Dat is wel mooi gezegd. Ik zit nu in een tijd waarin ik belangrijke beslissingen aan het nemen ben. Het lijkt een antwoord op een vraag waar ik over aan het dromen was. En kennelijk moet het een beetje luid, anders luister ik niet goed. Dank u, universum.
I ain’t gonna be just in face in the crowd. You’re gonna hear my voice when I shout it out loud. It’s my life, it’s now or never. I ain’t gonna live forever. I just wanna live while I’m alive. It’s. My. Life.
Bekijk het filmpje en zing lekker hard mee. “IT’S MY LIFE!”