Lachwinkel

Heb je het wel eens meegemaakt, een zonsverduistering? 

Toen ik las dat we er weer een krijgen gingen mijn gedachten terug naar de zonsverduistering van 1999. 11 augustus 1999 om precies te zijn.

Zonsverduistering 1999

Het was zomer. Mooi weer, rustig op het werk maar ik voelde me ongedurig.

Ik droomde van vrijheid, reizen naar Frankrijk, luieren in het gras, stokbrood met franse kaas eten, goed glas wijn erbij. Zo’n bohémien, flowerpowergevoel.

Kennelijk de hoogste tijd voor een vakantie.

Het enige dat ik ooit meegemaakt had was een maansverduistering. Midden in de nacht had ik uren zitten kijken hoe de maan verdween en weer verscheen. Een bijzonder gezicht.

Een week voor de zonsverduistering hoorde ik erover. En ook dat het in het noorden van Frankrijk het beste te zien zou zijn, een volledige verduistering.

Overal werden speciale brilletjes uitgedeeld en tips gegeven over hoe je het beste naar de verduistering zou kunnen kijken, je kan natuurlijk niet een uur in de zon zitten staren. Zelfs niet als deze verdwijnt.

Ik wilde het hele plaatje. Het hele verdwijnende plaatje.

Gewoon gaan kijken

Ik vroeg een vriend of hij zin had om mee te gaan. Gewoon in de auto stappen, naar het zuiden rijden tot het tijd was en daar waar we waren uitstappen en de zonsverduistering beleven.

Hij had ook de zomer in de kop en zei ja. Samen reden we ’s morgens vroeg uit Rhenen de brug over naar het zuiden. We reden België door. Uiteindelijk in Luxemburg was het zover.

Rond 12 uur stapten we uit bij een groot weiland. Vol met mensen die voor hetzelfde kwamen. We zaten in het gras en keken. Het begon.

Ik had geen idee hoe het zou zijn. Wel had ik er een heel romantisch beeld van. Ik dacht dat het tintelfris, wondermooi en magisch zou zijn.

Brrr

De maan schoof voor de zon. Langzaam naam de kracht af en werd het donkerder en donkerder. Kouder en kouder. De vogels hielden op met fluiten. Het verkeer kwam tot stilstand. Mensen stopten met praten. De wereld viel in een donkere stilte.

We kropen dichter tegen elkaar aan om de warmte op te zoeken. De koude oorverdovende stilte duurde nog geen twee minuten maar leek een eeuwigheid te zijn. Gedachten flitsten door me heen. Dus zo ziet het einde van de wereld eruit. Zo is het als de zon geen leven brengt.

De maan ging gestaag verder met zijn cirkel om de aarde. De zon kwam langzaam weer tevoorschijn. Eerst een randje, toen een hapje. Stukje bij beetje werd het lichter en warmer. De vogels gingen verder met hun gezang, de mensen begonnen weer te praten. In de verte werden auto’s gestart. Het leven ging weer verder.

Ik vond het luguber. En magisch. Niet tintelfris en wondermooi. Wel uitermate bijzonder.

Zonsverduistering 20 maart 2015

Op 20 maart 2015 is er weer een zonsverduistering. In Nederland schuift de maan iets over half elf ruim 80% voor de zon. Dat is een flinke hap. Als je gaat kijken, gebruik dan een speciale eclipsbril die bij Pearle gratis te verkrijgen is. Kijk veilig.

Dit is wat wij in Nederland zullen zien.

Technische informatie en toekomstige zonsverduisteringen zijn te vinden op zonsverduistering.nl.

“Help!” riep mijn dochter van de week. “Mijn fietsband is lek en ik moet ’s morgens de krant doen. Wat nu?”

Ik kan bijna horen wat je denkt. Kan ze niet eens een band plakken?

Nou eh, nee. Sinds dat ze twee jaar oud was woonden wij met z’n tweetjes.  Fietsen en banden plakken was niet mijn hobby. Dat heb ik haar dus ook niet meegegeven. We willen heel graag heel veel zelf doen, maar niet alles!

Ook al brachten we de fiets naar de fietsenmaker in het dorp, ik zocht toch op youtube een filmpje waarin uitgelegd wordt hoe je een band moet plakken. En weet je wat, het lijkt wel wat op lachen. Echt waar.

Banden plakken doe je in 5 stappen. Lachen ook. Een vergelijking tussen banden plakken en een lachworkshop.

1 Voorbereiden

Wanneer je je band gaat plakken dan zorg je eerst dat je alles in de buurt hebt. De bandenlichters, schuurpapier, solutie, plakkers, een pen en een pompje.

Als je naar de lachclub gaat dan zorg je dat je belangrijke spullen meeneemt. Je matje, een dekentje, een flesje water en een paar euro om bij te dragen in de locatiekosten. En natuurlijk neem je goede zin mee.

De fiets moet omgedraaid worden en daarvoor is het handig om de bel naar binnen te draaien en een hoesje over het zadel te doen. Zo voorkom je beschadigingen.

Denk hierbij aan de contra-indicaties. Ben je net geopereerd, ben je hoogzwanger of heb je een super hoge bloeddruk? Lach dan voorzichtiger of liever even niet. Het is niet de bedoeling dat je hechtingen springen omdat jij zo heerlijk lacht.

“Ik ben niet gestrest”

De binnenband van de fiets moet tevoorschijn gehaald worden. Daarvoor draai je de fiets in een handige beweging om, je draait het dopje en het ringetje van het ventiel en duwt de band rondom los van de velg. Twee bandenlichters klem je onder een spaak en met de derde wip je de buitenband helemaal los. Haal de binnenband eruit inclusief het ventiel.

Lachyoga gaat het beste als je goed warm bent. Daarvoor is de warming-up. We doen rek- en strekoefeningen, vertellen elkaar met opgetrokken schouders dat we helemaal niet gestrest zijn en we klappen in onze handen en zingen “hoho hahaha”. Hiermee activeer je allerlei drukpunten en kan de energie in je lijf gaan stromen.

2 Lek zoeken

Pomp de binnenband op, luister rondom naar waar de lucht ontsnapt.

Lucht, de levensvoorwaarde. Lachyoga en ademhalen zijn broer en zus. Adem in en breng je handen omhoog. Of blaas een vrolijke ballon op.

Markeer met een groot kruis de plek van het lek en laat de lucht weer uit de binnenband ontsnappen.

Adem uit en zeg “hahahahaha” terwijl je je handen naar beneden brengt of laat vallen. Of laat de ballon los en ren erachteraan terwijl hij wegvliegt. “Prrrrrrr”. 

3 Band plakken

Het plakken zelf is een secuur klusje. Draai de binnenband strak om je hand met het lek naar boven. Houdt schuurpapier, solutie en plakkers binnen handbereik.

Het beste resultaat van de lachoefeningen heb je als je ze goed doet. Volg de instructies van de lachyogabegeleider goed op. Houdt je flesje water binnen handbereik.

Schuur de plek rondom het lek glad. Pak solutie en knijp een flinke hoeveelheid op het lek zelf. Smeer het uit over een oppervlak dat groter is dan de plakker.

Met de begroetingslach bevorder je de samenwerking en saamhorigheid in de groep. Door diverse lachoefeningen van bibliotheeklach (ssstt) tot operalach (galm) wordt je lichaam flink geactiveerd.

Wacht twee minuten terwijl je vast de aluminiumfolie verwijdert van de plakker. Druk vervolgens de plakker stevig op de plek van het lek. Wrijf het stevig waarbij de plastic folie mag blijven zitten. Haal uiteindelijk ook deze folie eraf, begin dan in het midden.

Om op adem te komen halen we tussendoor adem. Nog een keer de handen omhoog terwijl je inademt en “hahahahaha” terwijl je de handen laat zakken en uitademt. Je lichaam verder activeren kan door het te bekloppen en te wrijven. Stel je voor dat je creme insmeert. Niet zomaar een creme, dit is lachcreme. Nu gaat de lach nog veel gemakkelijker. 

4 Controleren

Pomp de binnenband op om te kijken of de lucht erin blijft.  Maak de plakker vochtig om te checken of er geen bellen opkomen. Mijn vader deed dit vroeger met een beetje zeepsop, dan krijg je grotere bellen.

Een kort intermezzo. Kijk elkaar serieus aan en zeg “bbbrrrrrrrmmmm”. Net zoals vroeger bij het spelen met autootjes. Laat je lippen los; hier activeer je kleine drukpuntjes in en om je mond en het maakt de geest rustig.

Zoek de oorzaak van het lek in de buitenband. Bijvoorbeeld een stukje glas. Controleer de binnenkant van de buitenband door met je hand te voelen.

Sta met de groep mensen in een cirkel en houd elkaars handen vast. Terwijl iedereen naar het midden beweegt gaan de handen omhoog en zegt iedereen: “aaaaaaaaaaahhhhhhhhhahahahahahaha”. 

5 Terugplaatsen van de band

Doe het ventiel weer terug door het gat van het frame en stop de binnenband rondom in.

Ga liggen op je matje en zorg dat je comfortabel ligt.

Nu kan de buitenband weer terug op de velg geduwd worden. Begin bij het ventiel en werk van boven naar beneden.

Lachmeditatie

De liggende lachmeditatie begint met de zachte bibliotheeklach tot aan de operalach en eindigt met stilte: “sssssstttt”. 

Als het laatste stuk moeilijk gaat gebruik dan nooit een bandenlichter, je kan de binnenband dan zo weer lekprikken en dat zou jammer zijn. Stroop daarom de band richting het stuk waar het moeilijk over de velg gaat, dan gaat het een stuk gemakkelijker.

Wil de lachmeditatie niet vlotten, niet getreurd. Forceer niets maar doe de oefening en geniet vooral van de stilte daarna.

Duw het ventiel een stukje naar binnen om te voorkomen dat er een bobbel in de band ontstaat. Controleer ook of de binnenband nergens tussen de buitenband en de velg klem zit.

Adem nog eens diep in en uit. En nog eens. Voel hoe je lichaam voelt na al dat heerlijke lachen. 

Einde

Zet de fiets weer terug op de wielen. Pomp de band op. Draai ringetje en dopje weer op het ventiel en fietsen maar!

Sta weer op. Verzamel je spulletjes en zeg iedereen gedag. De lach neem je mee naar huis en naar de volgende dag. 

Wat doe je liever, banden plakken of komen lachen?

Wil je ook een band plakken? Deze tutorial op youtube kan je helpen.

Wil je starten met de lach? Begin met de gratis minicursus, lachen in de 5 stappen SMILE.

Vond je dit verhaal leuk? Deel het gerust via de knoppen hieronder. En laat een bericht achter in het reactieveld. Gedeelde pret is dikke pret!