10 keer een stralende lach en andere superlatieven

laughingtogetherWanneer raakt een lach ons? Wanneer denk je, ja, dit is ‘m?

Als ik zo kon lachen dan lachte de wereld mij toe, dan viel het geluk me in de schoot en dan was mijn balboekje altijd vol.

Of als iemand zo naar mij lacht dan word ik week in de knieën, dan smelt ik tot een klein plasje als ijs in de zon.

Een lach is een lach. Om aan te duiden wat de lach ons doet gebruiken we een bijwoord, het liefst in een grootse en meeslepende vorm. In dit artikel tien superlatieven en een speciale toelichting.

1 Dazzling – oogverblindend

George ClooneyVolgens de Cambridge Dictionary is een oogverblindend licht zo helder dat je een korte tijd niets kan zien wanneer je er in gekeken hebt.

Een dazzling smile, of oogverblindende lach, is extreem aantrekkelijk of opwindend.

 

2 Magical – betoverend

ArwenArwen uit Lord of the Rings. Alle ogen zijn op haar gericht. Zij kijkt je aan met een betoverende glimlach.

Een geheimzinnige lach die je achtervolgt en niet meer loslaat.

Een lach waarbij de wereld vervaagt en niets anders overblijft dan een zachte mond die licht omhoog krult en een paar ogen die je doordringend aankijken.

 

 

3 Fabulous – fabelachtig

De leeuw en de muis – fabel

De leeuw werd wakker van iets dat over hem heen en weer rende. Hij sprong op, greep de muis bij zijn staart en hield hem boven zijn muil om in een hap te verorberen. “Wee jij muis die respectloos omgaat met mij, koning der dieren.”

leeuwenmuis

“Alstublieft, eet mij niet, o koning van de dieren, meneer” piepte de muis, “als u me nu vergeeft dan vergeet ik dit nooit nooit meer. Ik zal u in de toekomst nog een dienst kunnen bewijzen om uw goedheid terug te betalen.”

“Jij mij een dienst bewijzen?” schaterde de Leeuw, “dat is het grappigste dat ik ooit heb gehoord.” Nog steeds lachend zette de Leeuw de muis weer op de grond. “Je hebt me zo laten lachen dat ik je nu niet op kan eten. Ren weg voor ik van gedachten verander.”

De muis rende weg zo snel zijn kleine pootjes hem konden dragen. Even later werd de Leeuw gevangen door een stel stropers. Zij bonden hem aan een boom terwijl ze weg gingen om hun auto te halen.

De kleine muis was dichtbij en hoorde het machtige hulpgeroep van de Leeuw. Hij snelde naar de Koning der dieren toe en knaagde het touw door. “Ik weet dat je me niet geloofde dat ik je zou kunnen helpen, maar ook een kleine muis kan iemand zo groot en sterk als jij helpen” piepte de muis.

“Dank je mijn kleine vriend,” zei de Leeuw, “ik zal deze les niet vergeten.”

 

4 Radiate – stralend

uitstraling“Like the sun your smile radiates warmth and brings happiness to all who know you. – Paul Meddows”

“Net zoals de zon straalt jouw lach warmte en brengt geluk aan een ieder die jou kent. – Paul Meddows”

 

 

5 Shining – schitterend

lachendebabyEr is iets in de lach tussen ouder en kind wat ongrijpbaar maar schitterend is.

Onschuld, een zichtbare kern, puurheid, licht dat van binnen naar buiten straalt.

 

6 Grande – groots

LachtotlachHet theater bevat de grootste lach.  Mensen gaan massaal er naar toe om te genieten, om geprikkeld te worden en om te lachen.

De lach in het theater is ook groots. Alles wordt vergroot uitgebeeld om de grap over te brengen in de zaal.

Theater van de lach, André van Duin,  Toon Hermans en vele anderen brachten mensen tot een daverende lach en applaus.

 

7 Brilliant – briljant

shinequote

“Vandaag, vul je beker van het leven

met zonneschijn en lach.”

 

Een briljante lach twinkelt, dwarrelt, straalt, schijnt, kleurt, blinkt, weerkaatst en glinstert.

 

 

8 Generous – gul

gullelachEen gulle lach is uitnodigend en niet gesloten.
Een gulle lach is voluit en niet beknepen.
Een gulle lach is aanwezig en niet afstandelijk.
Een gulle lach klinkt als een klok en kabbelt niet als een beekje.
Een gulle lach is wonderbaarlijk warm en niet kil en koud.

 

9 Tasteful – smakelijk

LaughterisBrightest

Iers gezegde:

“De lach is het helderst waar het eten het best is.”

 

Eten is net zo’n levensbehoefte als lachen.

 

 

10 Roar – schateren of bulderen

lachendemannenDe schaterende lach is een aanstekelijke, heldere en vooral krachtige lach. Een bulderende lach is de mannelijke versie van de schaterende lach.

Waar bij de eerste het geluid hoger is komt bij de tweede versie het geluid diep vanuit de buik of de tenen.

Kinderen schateren, Meisjes giebelen, vrouwen hebben de slappe lach en mannen bulderen. Die schateren dus nog als ze kind zijn.

Over schateren gesproken. Ineens zie ik het lied van Katy Perry “Roar” in een ander licht.

 

Wat zijn jouw superlatieven? Wanneer ga je door de knieën en val je voor iemands lach? Vertel het in het reactieveld hieronder. Laat ons ook genieten :-)

 

Geplaatst in Lijstjes & tips | Getagged , , , , , , , , , , | 4 reacties

Rijmen en dichten zonder je hemd op te lichten, en andere vrolijke tips

SinterklaasgedichtHop hop hop
In galop
Komt de Sint
Zeer gezwind
Hij beweert
Dat hij pas
Hier nog was
Maar zijn Piet
Zegt van niet

Zo begon een Sinterklaasgedicht waarvan de beginregels jaren in onze familie rondzwierven. Op 1 december, wanneer dit artikel verschijnt, heb je nog een paar dagen de tijd om je cadeautjes op orde te krijgen. Hoe staat het ermee? Surprise en gedicht al klaar? Of presteer jij het beste onder druk?

3 tips om Sinterklaas fluitend door te komen, ook nu nog

1 Rijmen

Rijmelarij gaat sommige mensen goed af. Die schudden de woorden uit hun mouw alsof ze zoete koekjes bakken. Maar anderen hebben er meer moeite mee. Niet iedereen kan zo spelen met taal.

Zie je ontzettend op tegen het dichten gebruik dan deze gedichtengenerator. Je hoeft alleen maar een naam en een paar kleine gegevens in te voeren en plop, daar is je gedicht. Weer een zorg minder.

Op zoek naar een goed Sinterklaasgedicht?

2 Surprise

Schaar, plakband, lijm, touw, papier, doosjes, wc-rollen, stickers, glitters en stiften zijn populaire middelen bij het maken van een surprise. Meestal probeer je iets te bedenken bij degene die het krijgt, het cadeau dat erin zit en het moet ook nog maakbaar zijn. Dat valt niet mee.

Ik kwam een blog tegen met veel leuke een eenvoudige ideeën voor het maken van een surprise. Kijk maar eens.

3 Cadeau

Wat geef je in hemelsnaam cadeau? De een geeft handenvol geld uit aan mooie spullen, de ander moet met een budget van € 2,50 iets leuks weten te verzinnen. “Het gaat om het gedicht”, gelukkig hebben we dat getackeld bij de eerste tip.

Het barst van de sites met kleine, grote en leuke cadeautjes. Zoek je nog iets dan zou je eens kunnen kijken op de site van cadeau.nl. Ik heb er al leuke ideeën opgedaan.

Natuurlijk mag je ook mijn boek Lachyoga, lachen zonder reden cadeau geven, dat zou fantastisch zijn. Of geef een beleving cadeau en kom met een vriend of vriendin een keer naar de lachclub. Niet duur en je bent van harte welkom.

Verrassing

Heb je dit al eens gezien? Je kan nu een sms sturen namens Sinterklaas, hoe cool is dat? Schrijf aan je kleinkind dat hij snel een wensenlijst moet maken of stuur een gedichtje naar je ouders.

 

Geplaatst in Lijstjes & tips | Getagged , , , , , , | 2 reacties

Kunnen we calorieën verbranden met lachen?

Calorieën verbranden door eenvoudigweg te lachen? Kan dat wel?

Lachen is positief, dat hebben we wel eens gehoord. Ik ben heel blij dat er meer en meer onderzoek naar gedaan wordt.

lachen en calorieën

Omdat de meeste studies humor gebruikten om de lach op te wekken zijn die studies echter  eenzijdig. Gelukkig wordt er inmiddels ook onderzoek gedaan naar lachen zonder reden, de “fake it until you make it lach”.

Een tijdje geleden werden de resultaten van een onderzoek van de universiteit van Exeter (Cornwall, Groot Britannië) gepubliceerd. Gelukkig is het samengevat in dit leuke filmpje.

Het onderzoek richtte zich op het verschil tussen 10 minuten fietsen en 100 keer lachen, gemeten in verbrandde calorieën. Kun je raden wat de uitkomst is?

 

 

Wat vind je ervan? Denk je dat het klopt? Er zijn verschillende onderzoeksresultaten bekend.

Maciej Buchowski (onderzoeker Vanderbilt Universiteit) ontdekte dat een mens met 10-15 minuten lachen ongeveer 50 kilocalorieën verbrandt. Dit is vergelijkbaar met het aantal calorieën in een stukje chocola.

William Fry (psychiater en onderzoeker Standford Universiteit) zegt dat zijn hartslag na 1 minuut lachen net zo hoog als als pas na 10 minuten roeien op de roeimachine in de sportschool.

Dr. Madan Kataria (grondlegger van de lachyoga) zegt in een van zijn artikelen over het verliezen van calorieën bij het lachen o.a. het volgende:

Lachyoga en gewichtsverlies of verbranden van calorieën 

Veel mensen komen elke dag naar de lachclubs, speciaal in India waar lachclubs ook dagelijks hun routine doen. Er zijn mensen die over een periode gewicht zijn verloren na het deelnemen aan de lachclubs. Dit kan veroorzaakt worden door andere factoren (dan de lach zelf) zoals deelnemen aan andere oefeningen zoals wandelen en yoga.

Een andere factor die onze eetgewoonten beïnvloed zijn onze gedachten, of onze staat van zijn. Onder stress of in een depressieve staat zijn mensen geneigd meer te eten om het tekort aan iets in hun leven te compenseren. Een positieve mentale staat heeft invloed op onze gewoonten en onze gedachten waardoor het gemakkelijker wordt om trek en eetpatronen te controleren.”

 

Het onderzoek van Maciej Buchowski wordt vaak aangehaald. Ook verschillen de getallen daar inmiddels, maar het komt overeen met wat ik hierboven vermeld heb.

Je kan natuurlijk niet zomaar zeggen dat je van lachen afvalt of dat je calorieën verbrandt. Maar wat is er nu leuker dan lachen en je goed voelen, je plezierig voelen, je trek in gezond eten verbeteren en snoeplust verminderen?

Wat vind je van dit filmpje? Schrijf jouw opmerkingen hieronder in het commentaarveld. Dank je wel.

Geplaatst in Gezondheid & wetenschap, Werk, leven en spelen | 3 reacties

Wordt je echt gelukkiger van lachen?

Tja, weet jij het? Ik zocht het op.

Lachen is gezond. Dat zeggen we niet alleen, maar het is ook waar. En lachen maakt gelukkig. Dat blijkt ook te kloppen. 

lachen met een pen in je mond

Er wordt in grote aantallen onderzoek gedaan naar de lach. Met humor of een neplach laten ze mensen lachen om te kijken wat dat voor effect heeft.

En of het effect heeft.

In een onderzoek in de jaren ’80 werden drie groepen gemaakt. Mensen in de eerste groep hielden een pen horizontaal tussen hun tanden vast om de mimiek van een lach op te wekken. De tweede groep hield de pen verticaal vast, waardoor zij ook vanzelf gingen fronsen en de laatste groep hield de pen in de handen. Alle drie de groepen kregen cartoons te zien.

Wat denk je? De groep met de horizontale pen gaf een veel hogere “grappig” waardering aan de cartoons dan de andere groepen.

Gezichtsspieren in een bepaalde stand vertellen je hersenen hoe het met je gesteld is. Dus als je een glimlach opzet, al is het geforceerd met een pen tussen je tanden, dan denken je hersenen “oh, ik moet vast blij zijn om iets.”

Ook reuze handig als je bij andere mensen in de buurt bent. Wanneer jij lacht dan lachen ze bijna automatisch terug. Dat heeft met spiegelneuronen te maken. En wanneer mensen naar jou lachen, dan wordt jij blij.

Wanneer je een ingestudeerde lach doet dan zijn alleen de spieren van jukbeenderen actief. Al heel goed voor je lijf en je hersenen vinden dat al prachtig. Maar de echte lach laat ook hele kleine spiertjes bij de ogen – de orbicularis oculi – buigen.

Oefen eens met lachen en probeer dan een echte lach te maken door tegelijk aan iets grappigs te denken. Bijvoorbeeld dat je aan het oefenen bent met lachen. Het maakt je ook fotogenieker :-)

echt lachen

 

En heb je al geprobeerd te lachen met een pen in je mond?

Geplaatst in Gezondheid & wetenschap | Getagged , , , | 6 reacties

11 Antidepressie tips, breng de glimlach terug op je gezicht


LWantidepressieKorte dagen en donkere lange nachten breken weer aan. De blaadjes vallen van de bomen, het weer is guur en onbestendig. Net zoals het weer omgeslagen is, zo kan de stemming van mensen hierdoor ook omslaan.

Heb jij ook last van het gebrek aan licht? Wordt je langzamer en versuf je in deze donkere dagen? En loop je ook minder vrolijk lachend over straat? Somberheid en depressie staan om een hoekje op je te wachten.

Depressie is een van de duurste ziekten in Nederland. In 2011 werd er 1,6 miljard euro uitgegeven aan de behandeling van depressie. Wat ik bijzonder vindt is dat er maar 83,5 miljoen euro werd uitgegeven aan preventie. En dat is voor alle psychische stoornissen, waar depressie nog geen 10% deel van uitmaakt.

Maar misschien is dat ook wel genoeg, drie-entachtigeneenhalfmiljoen euro is heel veel geld, tenminste, ik heb het nog nooit bij elkaar gezien, en veel kun je zelf en zonder kosten doen om depressie te voorkomen. Hoe breng je de glimlach terug op je gezicht?

 

In dit artikel 11 tips om de glimlach terug te brengen. Het snelst gaat dit als je 1A ook uitvoert :-)

1A Mondhoeken

Lees dit met een glimlach op je gezicht. Lukt dit niet houdt dan een pen overdwars tussen je lippen vast zodat je mondhoeken opgetild worden. Voel aan het einde van dit artikel eens na hoe je je voelt. Je lichaam gaat namelijk vanzelf al endorfine aanmaken, omdat jouw mondhoeken dat vertellen :-)

1 Valkuilen

Begin met het herkennen van je valkuilen. Wanneer blijf je binnen, gordijnen dicht, dekens over je hoofd? Wanneer blijf je zappen (en niet dat ene avondje, maar al die avonden achter elkaar)? Wanneer heb je helemaal geen zin meer in je vrienden en kruip je liever alleen nog maar op de bank met een dekentje? Wanneer grijp je meer dan anders naar vergif in de vorm van drank, snoep of sigaretten?
Als je terugdenkt aan de afgelopen maand en iets van het voorgaande is meer dan een paar keer gebeurd, dan kan het zijn dat je in een somberheid of depressie aan het glijden bent. Meten is weten.

2 Dag- en nachtritme

Zorg voor een fatsoenlijk dag- en nachtritme. Hoef je er niet uit om te werken, sta dan toch ’s morgens op een fatsoenlijk tijdstip op. Hoef je er wel uit om te werken, zorg dan dat je tijdig gaat slapen zodat je voldoende slaap krijgt. Slaap zorgt ervoor dat je lichaam weer in balans komt. Daarom wil je ook slapen als je ziek bent, je lichaam helpt je dan zelf om de balans weer te hervinden. Ga niet te vroeg slapen, te lang slapen is ook niet goed. Dat versuft juist weer. Tussen de 6 en 10 uur slaap is meestal voldoende.

3 Licht

In de winter hebben we meer licht nodig dan voorradig is. Zeker wanneer we zo binnenshuis leven als we hier doen. In landen als Noorwegen en Zweden is het heel normaal dat er lichttherapie wordt aangeboden in openbare gelegenheden. Het concern Bagels and Beans geeft nu ook in Nederland hun klanten een kwartiertje extra licht bij een kopje koffie. De lichttherapie stopt de slaaphormonen die actief worden zodra het donkerder wordt. Heb je geen lichttherapie bij de hand dan kun je ook eenvoudig tussen de middag een half uurtje buiten lopen en zorg dat je ogen het daglicht zien.

4 Andere mensen

Zoek andere mensen op. Een mens is niet gemaakt om altijd alleen te zijn, op die ene kluizenaar na. We leven op in gezelschap waar we wat aan hebben. Zoek daarom ook de juiste mensen op. Mensen die je prettig benaderen, die je oprecht vragen hoe het met je gaat en die positief in het leven staan. Zoek geen mensen die zelf heel negatief zijn, daar heb je niets aan.

5 Werk

Werken is goed voor een mens. Het geeft voldoening, ritme, zekerheid, veiligheid, samenzijn, contact, inhoud, ontwikkeling, diepgang en je voelt je goed als je een bijdrage levert. Heb je geen vast werk, doe dan vrijwilligerswerk. Daar is tegenwoordig genoeg in te vinden nu de bezuinigingen flink toeslaan.

6 Afspraken

Net zoals je je aan afspraken moet houden wanneer je werkt, zo is het ook handig om je aan afspraken met jezelf te houden. Spreek je met jezelf af dat je tenminste drie keer per week tussen de middag een half uur gaat wandelen, plan dan drie vaste dagen in, vertel iemand dat je dit doet zodat die je ernaar kan vragen en doe het. Punt. Als jij je aan je eigen afspraken houdt dan wordt je een betrouwbaar mens. Dat is niet alleen voor jezelf fijn, maar ook voor je omgeving.

7 Bewegen

Beweging, je lichaam voelen en in actie laten komen helpt enorm. Het haalt je uit je gedachten. Dat is overigens de enige plek waar somberheid en depressie ontstaat. Stel je voor dat je je gedachten niet kon denken, dan is er geen reden tot sombere gedachten want die zijn er niet. Beweging helpt je om je gedachten uit te schakelen. Je kan dit ook bewust doen.

Denk een negatieve gedachte (vast niet zo moeilijk als je voor donkere dagen in de wieg gelegd bent), zet dan je rechtervoet voor je linkervoet en vervolgens je linkervoet voor je rechtervoet. Beetje vreemd, maar dat is ok. Denk nu het tegenovergestelde (in een positieve variant). Ze dan je linkervoet naar achteren, achter je rechtervoet en vervolgens je rechtervoet achter je linkervoet. Blijf die positieve gedachte denken. Klap dan twee maal in je handen en zeg: Zo is het.

Door je linker- en rechterhersenhelft met elkaar in verbinding te brengen ontstaan andere circuits. Dit is wat wandelen ook doet. Continu ben je met je evenwicht en linker- en rechterhersenhelft bezig. Het helpt.

8 Endorfine

Zorg dat je endorfine aan gaat maken. Endorfine is het ‘gelukshormoon’. Het zorgt voor ontspanning, de stress neemt af en het verdooft op een natuurlijke manier pijnlijke gevoelens. Je voelt je blijer en vrijer. Endorfine kun je op veel manieren aanmaken, maar de twee meestvoorkomende en bekende zijn: sporten en lachen.

Sporten, hardlopen bijvoorbeeld, helpt je bij het verbinden van je linker- en rechterhersenhelft, brengt meer zuurstof in je bloed en het zorgt voor de aanmaak van endorfine.

Lachen, voluit lachen zoals we doen in de lachclub, doet ongeveer hetzelfde. Je verbindt je hersenhelften, je neemt meer zuurstof op en je maakt endorfine aan. Daarnaast doe je dat ook nog eens niet alleen, maar je verbindt je met andere mensen. Iets wat een depressief persoon juist liever niet doet.

Leer lachen. Download de eerste 3 hoofdstukken van de LOL van het Lachen gratis >>

9 Eet gezond

gezond_etenGezond eten helpt ook. Vermijd gifstoffen als suiker en koffie. Eet veel fruit, groente en voeding met water zoals komkommers. Water is de transporteur van zuurstof in je lijf. Zuurstof is een belangrijk element in heling en genezing en algehele gezondheid, volgens een onderzoek van Dr. William Fry aan de Stanford University.

10 Lichtpuntjes

Zie lichtpuntjes in je leven. Al is het nog zo klein. Ieder lichtpuntje is er een. Kun je er geen bedenken dan is het een goede oefening om ’s avonds in bed de dag terug te denken en te bedenken wat er goed ging. Al is het dat je op tijd opgestaan bent en je tanden hebt gepoetst. Of waar je dankbaar voor bent, bijvoorbeeld een leuk gesprekje bij de bakker. Het zijn de kleine dingen die ’t ‘m doen.

11 Wensen

Heb je wensen? Schrijf deze dan eens op. En maak een lijst die zo lang mogelijk is. Wens ongebreideld, zonder belemmering (ze zijn er toch nog niet, dus ooh what the heck). Wensen zorgen ervoor dat je een oog op de toekomst houdt. Dat je hoop kan blijven voelen. Wist je dat Goethe ooit gezegd heeft: “Wensen zijn voorgevoelens van hetgeen je in staat bent daadwerkelijk te bereiken.” Dus weet dat als je iets kan wensen je ook kan geloven dat het ooit uit zal komen. Natuurlijk weet je nu nog niet hoe, maar vroeger wist je ook niet hoe je moest fietsen. Je zag het alleen andere mensen doen en met wat hulp een aanmoediging is je dat ook gelukt, toch?

Kijk maar eens op www.mijnwish.nl voor inspiratie. Hier maak ik mijn wensen waar met behulp van het systeem W.I.S.H. Misschien is het ook wel iets voor jou.

Misschien heb je jouw tip gemist. Wat doe jij om een winterdepressie te voorkomen? Deel jouw tip in het commentaarveld hieronder.

 

Geplaatst in Gezondheid & wetenschap, Lijstjes & tips | Getagged , , , | 5 reacties

Dikke pret aan tafel

lachende kinderenWat is er heerlijker dan aan het einde van de dag aan tafel met z’n allen de dag door te nemen en te gieren om alle gekke verhalen die opgedist worden?

Tranen met tuiten lachen, spetters in de boerenkool en limonade die proestend je neus uit borrelt. 

Hiermee komt er gelijk een herinnering boven. Ik was een jaar of 8. Bij een vriendinnetje thuis zaten we met vier meiden aan de keukentafel.

Het was zo’n keuken waar je heerlijk door het grote raam naar buiten kon kijken naar mensen die voorbij liepen, de hond van de buren die rondstruinde en je de buurtkinderen in de bosjes indiaantje kon zien spelen.

Maar daar hadden we geen oog voor. We tapten moppen en lagen gierend van de lach over en onder de tafel.

Het moet haast wel een verjaardagsfeestje zijn geweest. Op tafel stonden allerlei heerlijkheden. Krakende chipjes en oranje frisdrank. Met prik, wat ik thuis niet gewend was maar wel heerlijk vond.

Ik genoot van mijn sinas totdat een van mijn vriendinnetjes het slot van een mop vertelde en ik het uitproestte van de lach.

De sinas kwam er voor mijn gevoel door mijn oren maar in ieder geval door mijn neus weer uit. Dat prikt! Het duurde uren voor ik weer op adem kwam. Voor m’n gevoel dan.

En ik vergeet het nooit meer. Wat is het heerlijk om zo te lachen. Om niks en om alles. Voluit proestend en hikkend.

Heb jij ook zo’n herinnering aan een lachbui?

Laat ons je leukste, grappigste of vrolijkste herinnering weten.

Deel jouw herinnering in het commentaarveld hieronder en maak ook kans op een boek.

Geplaatst in Werk, leven en spelen | 4 reacties

De bokkenpruik en de zeven lachjes 7 van 7

Een verhaal in 7 delen – deel 7 van 7

Eind goed al goed

Romantische kusPeter was aangenaam verrast door deze verschijning. Er was helemaal geen aanleiding meer om haar te plagen. Hij wilde zelfs iets liefs zeggen tegen haar. Toen hij zich dat realiseerde werd hij er verlegen van. Inmiddels stonden ze stil, hun gezichten dicht bij elkaar. “Je ment booi, eh, bent mooi als je lacht” zei hij tegen haar. Nu werd Zonnestraal op haar beurt verlegen. “Oh” zei ze. Haar grote ogen keken in de zijne, op zoek naar de plaaglichtjes. Maar die bleven uit, hij meende het echt. Langzaam kwam zijn hoofd nog dichterbij en ze leunde iets naar hem toe. Ze voelde zijn ademhaling langs haar gezicht strijken. Voorzichtig raakten hun lippen elkaar.

Hier laten we het stel alleen. Kort kan ik nog zeggen dat er een bruiloft volgde waarbij de vader de bruid vol trots overdroeg aan de man die zijn dochter zo gelukkig maakte. En ze leefden nog lang en gelukkig.

De moraal van dit verhaal: Zet niet te lang een bokkenpruik op, anders beland je in het spiegelkasteel.

Beoefenen van de zeven lachjes

Realiseer je je dat een chagrijnig gezicht absoluut niet aantrekkelijk is. Om je slechte humeur op te heffen hoef je alleen maar je mondhoeken op te trekken.

Zing liedjes van vroeger en maak er bewegingen bij. “Ik zag twee beren broodje smeren en bijvoorbeeld “hoofd, schouders, knie en teen” doen het goed.

Teken jezelf, maar doe dit zoals kinderen doen. Snel. Ga voor de spiegel zitten met een vel papier en een potlood. Zet de timer op 10 seconden. Kijk goed naar jezelf en druk dan de timer in. Teken jezelf binnen 10 seconden.

Kijk vaker in de lachspiegel. Heb je die niet bij de hand dan kun je in een glimmende lepel kijken. Neem jezelf niet te serieus is de boodschap hier.

Als je niest, nies dan voluit, houdt niets in. Als je zo kan niezen dan kun je ook zo lachen.

Focus op schoonheid. Niet op dat pukkeltje, een scheve tand of ongelijke ogen (die hebben we allemaal trouwens). Maar kijk naar je uniekheid, glimlach en zachtheid.

Lach hardop. Kijk naar leuke films, zoek de humor die bij je past, lach met vrienden die bij je passen. Lach zoveel mogelijk. Het is gezond, het verbindt en het geeft energie.

 

Vond je het sprookje leuk? Wanneer je het nog eens in een keer wil lezen gebruik dan deze link naar de plek waar je jouw boekje van de stapel kan halen.

 

Geplaatst in Boeken & verhalen | Getagged , , , , | 1 reactie

De bokkenpruik en de zeven lachjes 6 van 7

Een verhaal in 7 delen – deel 6 van 7

De weg terug

kasteelpoort Vrolijk nalachend liep ze weer de gang in. Er waren geen deuren meer over dus ze besloot de trap weer af te dalen. Ze wilde naar huis, haar vader weer zien, en zeggen dat het haar speet dat ze altijd zo chagrijnig was geweest. Ze wilde dansen in de zon, genieten van het gras en lachen met andere mensen. Ze opende de poortdeur en daar stond de dwerg die haar naar binnen had gelaten. “Hihihi, wat vond je van mijn kamer?” riep hij haar toe. “Heerlijk”,  riep ze terug, “ik heb lang niet meer zo gelachen, dank je wel voor de bijzondere spiegels”. Terwijl ze samen terugliepen naar de zesde poort giebelden ze nog na over de filmpjes, vooral die met de plank.

De dwerg bij de zesde poort keek haar stralend aan. “Hola”, zei Zonnestraal. “Dank je voor het delen van jouw kamer. Je herinnerde me aan vroeger. Kijk, ik heb een tekening voor jou zoals ik normaal zou zijn, dan kun je mij ook van de andere kant leren kennen.” De dwerg nam de tekening duidelijk ontroerd aan. Met een “Goi, alles hoed, eh, hoi, alles goed”,  werden ze verwelkomd bij de vijfde poort. Deze dwerg kreeg een stevige hand, die ze op en neer bleef bewegen. “Dank je wel voor het laten zien van jouw kamer, ik stelde mijn vader voor in jouw grapspiegels en ik kon niet meer ophouden met lachen.”

De dwerg van de vierde poort konden ze in de verte al horen. Luidkeels riep ze hem toe “ik heb nog nooit zo hard geniest als in jouw kamer, het ging echt van hahahahahahatsjie! Het galmde door het hele kasteel.” De dwerg straalde nu hij een lotgenoot had gevonden. Met z’n vijven liepen ze verder naar de derde poort. Ze keek de dwerg bij de derde poort in de ogen en zei “Dank je, uit de grond van mijn hart. Ik realiseer me nu wat ik altijd gedaan heb en dat ik ervoor kan kiezen om het anders te doen. Ik ben zo gelukkig hiermee.” “Hmpf” zei de dwerg, maar keek ondertussen stiekem een beetje vrolijk.

Kasteelpoort openBij de tweede poort aangekomen nam de dwerg haar hand en keek haar stralend aan terwijl hij direct ook vuurrood werd. “Hoi, ik werd zo gelukkig op jouw kamer” vertelde ze hem. “Het was daar zo zacht en vredig, ik kon er helemaal mezelf zijn.” De dwerg presteerde het om nog een volle tint roder te worden. Bij de eerste grote poort lag de dwerg nog prinsheerlijk te slapen. Zachtjes kuste ze hem op de wang. “Dank je” fluisterde ze hem toe. “Door jou zijn er dierbare herinneringen boven gekomen. Dat was anders nooit gelukt.” “Hmm, daar ben ik blij mee” fluisterde hij slaperig terug.

“Nu wil ik graag naar huis, weten jullie hoe ik thuis kan komen?” De dwergen keken elkaar aan. “Huh, dat neten wij wiet, eh, dat weten wij niet, maar als je de veg wolgt, eh de weg volgt, dan kom je er vast.” “Nou ja, ik ga maar op pad en dan zie ik wel” zei Zonnestraal goedgemutst. Na een uitgebreid afscheid, met veel goede raad en eten voor onderweg toog ze op pad.

Terwijl ze liep herinnerde ze zich een ander verhaal van vroeger. Over een konijn die de weg kwijtraakte maar een beer die de weg naar huis wist doordat hij honger had. Hij liep gewoon terug naar de honing. Zonnestraal stelde zichzelf voor dat ze thuis kwam, haar vader omhelsde en vertelde dat ze van hem hield en dat het haar speet dat ze zich zo gedragen had. Met een glimlach op haar gezicht liep ze stevig door. En warempel, ze liep zo het bos uit. Terwijl ze langs het huisje van de heks liep riep ze “Dag mevrouw, nog hartelijk dank voor de dwergen, ik ben zo vrolijk!” De oude tol keek haar hoofdschuddend na en mompelde dat dwergen helemaal niet bestaan. Wat haalde dat kind zich wel in het hoofd?

In het dorp aangekomen groette ze de bakker vriendelijk en wenste ze de slager een goede middag. De mensen keken haar verbaasd na. Zo hadden ze haar heel lang niet gezien. “He, Zonnestraal,” riep Peter Zomer, “wat is er met jou gebeurd?” “Ik heb een bokkenpruik op, zie je dat niet?” riep Zonnestraal hem vrolijk toe. “Nee,” zei Peter, “ik zie alleen een stralende lach, en dat ken ik niet.” Zonnestraal was verbaasd, geen bokkenpruik? Ze rende naar een nabijgelegen put en keek in de weerspiegeling van het water. Haar gouden lokken dansten om haar hoofd. Nu begon ze echt voluit te lachen. Ze lachte en lachte en lachte, Peter moest wel meelachen, zo aanstekelijk was het. Ze was zo blij dat ze hem bij de arm pakte en een rondje met hem om de put danste. “Ik ben zo blij, ik ben zo blij” zong ze.

Naar deel 7 van 7 >>

Geplaatst in Boeken & verhalen | Getagged , , | 1 reactie

De bokkenpruik en de zeven lachjes 5 van 7

Een verhaal in 7 delen – deel 5 van 7

Het kasteel

5-7 mirrors.2De marmeren vloer en trap glommen haar tegemoet. Langzaam liep ze naar binnen. Het meisje was terecht gekomen in een grote hal waarin een brede marmeren trap zichtbaar was. “Hallo” riep ze, maar niemand antwoordde. Tree voor tree liep ze de grote trap op terwijl ze riep. Haar stem galmde door de ruimte, maar er kwam geen geluid terug. Bovengekomen zag ze een lange gang met zeven deuren. Ze opende lukraak een deur en stapte naar binnen. Midden in de kamer stond een groot hemelbed, met rode pluchen gordijnen. Op de muren waren rode klaprozen geschilderd en op de vloer lagen rozerode Perzische tapijten. Maar het opvallendste waren nog wel de spiegels. Overal in de kamer stonden of hingen spiegels. In alle soorten en maten waren ze daar. Groot, klein, vierkant, rond, prachtig afgewerkt en zonder rand. En overal waar ze keek, zag ze zichzelf.

Au, het deed haar zeer zichzelf zo te zien. Omdat ze er niet omheen kon ging ze voor de grootste spiegel staan. “Hmpf” zei ze, en meteen wist ze van wie deze kamer was. Ze dacht aan zijn chagrijnige gezicht en herinnerde zich dat ze dat heel vervelend vond. Doordat hij zo keek wist ze niet of hij nu kwaad was of niet en wist ze niet hoe ze moest reageren. Toen ze dat bedacht realiseerde ze zich ook dat de mensen dat ook wel eens van haar zouden kunnen denken. Hoe moest iemand dat van haar weten? Als ze niet chagrijnig zou kijken? Ze probeerde haar mondhoeken op te trekken. In de spiegel zag ze een griezelige grijns. Geschrokken deinsde ze terug en liep de kamer uit.

In de gang probeerde ze een volgende deur. De kamer was donker, alleen de kaarsen gaven een flakkerend zwak licht. De gordijnen zaten potdicht door de geur van wierook werden haar ogen zwaar. Ze liep naar de gordijnen om ze open te doen en naar buiten te kijken, maar tot haar verbazing kwam er achter het gordijn een spiegel tevoorschijn. De spiegel liet haar van top tot teen zien. Het beeld vervaagde en er kwam een herinnering opzetten. Alsof ze naar een film keek trok het beeld aan haar voorbij in de spiegel. Ze zag haar vader die haar in slaap wiegde, toen ze nog heel klein was. Hij zong voor haar. Haar mondhoeken kwamen in beweging terwijl ze zacht mee neuriede “ik zag twee beren broodjes smeren”.  Als kind kirde ze van pret en klapte ze in haar handjes als ze bij het laatste stukje kwamen “hihihi, hahaha, ik stond erbij en ik keek er naar.” Zacht klapte ze ook nu in haar handen “hihihi hahaha.” Voordat ze de kamer verliet keek ze nog een keer om naar de spiegel. Die was nu weer helemaal donker, net als daarvoor.

De derde deur bracht haar naar een spierwitte kamer. Hola, hier waren de spiegels rondom opgesteld zodat ze zichzelf van alle kanten kon bekijken. Op diverse tafels lagen vellen wit papier en potloden. Weer drong een herinnering zich aan haar op. Als kind vond ze het heerlijk om te tekenen. Ze tekende haar kamer, het raam, haar vader en zichzelf. Ze ging aan een tafel zitten en begon, zonder in de spiegel te kijken, zichzelf te tekenen. Zichzelf, zoals ze zich herinnerde.  Als klein meisje spelend in het gras, van madeliefjes een krans vlechtend, genietend van de zon. Zonder dat ze er erg in had speelde een lichte glimlach op haar gezicht.

5-7 mirrors.1De tekening schoof ze gauw in de zak van haar jurk voor ze verder liep naar de vierde kamer. Het kasteel begon vertrouwder aan te voelen en met een lichter gevoel opende ze de deur van de vierde kamer. “Huh, vat is dreemd, eh, dat is vreemd” dacht ze. De kroonluchter stond op de vloer en het bed hing aan het plafond. En de spiegels weerspiegelden haar niet op de gebruikelijke manier. Wanneer ze in de ene spiegel keek was ze lang en dun en wanneer ze in de andere spiegel keek weer kort en dik. Ze stelde zich voor hoe haar vader eruit zou zien in deze spiegels en kon een grijns niet onderdrukken. In de derde spiegel waren haar tanden goed te zien, net als bij een konijn.

Ze werd nu heel benieuwd naar de vijfde kamer. Met een glimlach opende ze de deur en begon onmiddellijk te niezen. “Hahahahahatsjie”, proestte ze het uit. Het galmde luid door de gangen en de marmeren hal van het kasteeltje. Snel deed ze de deur weer dicht en liep naar de volgende kamer.

Deur nummer zes bracht haar naar een hele mooie, zachte kamer. De wanden waren geschilderd alsof kinderen met waterverf hadden gespeeld en ze werd ondergedompeld in een kleurig bad van zachtroze, zachtgeel en zachtgroen. Langzaam ging ze zitten op een stoeltje bekleed met een zachtblauwe pluchen stof. Op het tafeltje naast haar stond een ouderwetse handspiegel. De kleine edelstenen in de goud gekrulde rand sprankelden haar tegemoet. Ze genoot van de schoonheid van deze kamer. De spiegel was niet groot en liet alleen haar gezicht zien. Ze zag dat ze een glimlach droeg en verbaasd over zichzelf genoot ze hier ook van. Wat was dat lang geleden, ze was vergeten hoe heerlijk het was om te lachen.

Na een tijdje genieten besloot ze met tegenzin om te vertrekken. Er was nog meer te ontdekken en ze moest toch een keer terug naar huis zien te komen, of niet? Op de gang aangekomen bleek er nog een deur te zijn die ze eerder over het hoofd had gezien. Er leek wel geluid uit te komen. Ze luisterde aan de deur, maar ze kon niet goed horen wat de stemmen zeiden. “Sorry dat ik stoor,” zei ze, terwijl ze de deur opende en haar hoofd om het hoekje stak, “ik zoek de weg terug.” Tot haar verbazing waren er helemaal geen mensen in de kamer. Ook hier trof ze diverse spiegels, maar toen ze er in keek zag ze allemaal komische taferelen. Ze liep de spiegels allemaal na, terwijl haar lach steeds groter werd. Uiteindelijk schaterde ze het uit bij een film van een dikke en een dunne meneer waarvan de ene een lange plank over de schouder droeg. Iedere keer als hij omdraaide moest de ander bukken. Het kwam steeds onverwacht maar ging iedere keer net goed.

Naar deel 6 van 7 >>

Geplaatst in Boeken & verhalen | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor De bokkenpruik en de zeven lachjes 5 van 7

De bokkenpruik en de zeven lachjes 4 van 7

Een verhaal in 7 delen – deel 4 van 7

Zonnestraal gaat mee

KasteeltjeDe mannetjes legden hun knapzakjes over de schouder en liepen in een rij voor haar uit. “Hei ho, hei ho, het werk is weer gedaan” zongen ze in koor. Het meisje hoorde dat. Herinneringen aan verhalen van vroeger kwamen bovendrijven. Sprookjes die haar vader voorlas toen ze het nog toeliet. Sprookjes die ze ooit leuk vond om te luisteren, voordat ze zo’n dwingeland was geworden en haar vader gestopt was met voorlezen omdat hij geen kans meer kreeg. Nieuwsgierig liep ze achter de dwergen aan, half verwachtend dat ze straks bij een klein huisje zou komen met zeven kleine bedjes en een gedekte tafel met zeven kleine bordjes en zeven kopjes.

Haar verbazing was groot toen ze bij een kasteeltje kwamen. Een piepklein kasteeltje weliswaar, maar toch, een heus kasteeltje. Voor de deur stonden nog vier kleine mannetjes die opkeken toen ze hun vriendjes zagen met een wildvreemde. “Wij hebben een veisje gemonden, eh, een meisje gevonden,” zei Huh. “Hihi, ze heeft rare haren” zei dwerg nummer vier. “Hoi”, zei dwerg nummer vijf zacht terwijl hij een vuurrode kleur kreeg. “Hola, ikko min beru,” zei dwerg nummer zes. “Hmm, hij bedoelt dat hij je welkom heet” zei dwerg nummer zeven met een slaperige stem. “ “Wie ben jij?” “Ik ben Zonnestraal” zei Zonnestraal, waarop Hihi prompt de slappe lach kreeg. “Waarom moet hij zo lachen?” vroeg ze. “Hihihi, omdat, hihi, je er chagrijnig uitziet met je bokkenpruik, hahaha, hoe kun jij nou Zonnestraal zijn?”

Nadat Hihi was uitgelachen kon ze haar verhaal vertellen. Ze liet niets weg. Zelfs niet dat ze een piepklein momentje had gedacht dat de heks wel eens gelijk zou kunnen hebben. De dwergen kwamen wat dichterbij. “Wij hebben een oplossing voor jou, maar je moet wel echt willen” zeiden de dwergen. Zonnestraal dacht even aan de oplossing van de heks waarvan ze ook heel graag moest willen maar waar ze nu met het resultaat niet gelukkig was. Maar wat kon ze verliezen? “Ja, graag,” zei ze bedeesd. “Hmpf, volgens mij gaat dat nooit lukken” zei dwerg nummer twee, maar gelukkig kwam een ander haar te hulp. “Hahatsjie, niet onmogelijk hoor.” “Hola, bon ka mee” zei dwerg nummer zes en nam haar bij de hand. Over de ophaalbrug bracht hij haar naar de grote poort, terwijl alle dwergen met hen meeliepen.

Bij de grote poort gekomen zei de slaperigste “Hmm, ik wacht hier wel” en ging op de grond voor de poort zitten. Zijn muts zakte over zijn oren en al snel klonk een luid gesnurk. Bij de volgende poort zei de verlegen dwerg zacht “Hoi, ik wens je veel succes” en hij ging als post staan. Bij de derde poort aangekomen zei de derde: “Hmpf, het is wel goed zo, ik blijf hier” en postte voor de derde poort. Hahatsjie nam plaats voor de vierde poort en bij de vijfde poort zei de volgende dwerg “huh, ik hijf blier, eh, ik blijf hier” en ging er bij zitten. De dwerg die haar bij de hand had genomen liet haar hand los toen ze bij de zesde poort waren aangekomen. Samen met de dwerg die nog steeds gierde van de lach liep ze naar de zevende en laatste poort. Deze keer was het een kleinere poort, meer een soort deur. “Hihi, welkom in ons kasteel” zei hij terwijl hij haar naar binnen duwde. Geschrokken keek ze achterom toen de deur met een luide knal dicht sloeg.

Naar deel 5 van 7 >>

Geplaatst in Boeken & verhalen | Getagged , , , | 1 reactie

De bokkenpruik en de zeven lachjes 3 van 7

Een verhaal in 7 delen – deel 3 van 7

In het bos

3 mannen in het bosDe volgende dag scheen de zon breeduit. Zonnestraal werd wakker en rekte zich uit. Gelukkig was het allemaal maar een boze droom. Ze wreef in haar ogen en door haar haar. “Aaaaahhhh,” waar waren haar lange blonde lokken gebleven? Ze voelde hoorntjes. Ze vloog uit bed om in de spiegel te kijken en zag dat de boze droom waar was. Ze liep rood aan en riep “ik krijg je nog wel, oude heks!” Snel kleedde ze zich aan, sloeg een hoofddoek om en snelde naar het hutje aan de rand van het bos. Ze bonsde op de deur, “doe open,” gilde ze uit. Maar er kwam niemand. Ineens viel het briefje op dat aan de deur geprikt was. “Ik ben in het bos” stond erop geschreven. Stampend en snuivend liep het meisje weg, richting het bos.

In het bos riep ze om de oude vrouw. “Heks, waar ben je? Kom tevoorschijn, dat beveel ik je,” schreeuwde ze. Maar wat er ook gebeurde, er was geen oude vrouw te bekennen. Woedend en schreeuwend liep het meisje verder en verder, al dieper en dieper het bos in. Op een gegeven moment zakte ze uitgeput op de grond, ze kon niet meer. Ze keek in een plas water en zag haar bokkenpruik glinsteren in de zon. De hoorntjes staken er vrolijk doorheen. Haar woede was al gekalmeerd en ergens in de diepte van haar brein kwam er een vage gedachte dat de heks misschien wel gelijk had gehad. Ze schrok van die gedachte en duwde het snel weg.

Toen ze opkeek zag ze drie kleine mannetjes voor zich staan. Het meisje keek hen aan alsof ze water zag branden en de kereltjes keken haar aan alsof ze vuur zagen blussen. Na een tijdje naar elkaar gekeken te hebben sprong een van hen naar voren, prikte haar in de arm, en sprong gauw weer achteruit. “Au, wat doe je?” riep het meisje. “Huh”, riep de oudste van de drie. “Ze pan kraten, eh, ze kan praten.” “Hmpf”, zei het tweede mannetje. “Wat moeten we hier, laten we maar gauw naar huis gaan. Ze is vast behekst en dat kunnen we niet gebruiken.” “Hahahatsjie” niesde de derde luid. “Ze ziet er niet gevaarlijk uit hoor, misschien kunnen we haar wel meenemen.” Het meisje keek verbaasd hoe de drie kereltjes met elkaar overlegden, alsof ze niet helemaal niet bestond. Ze werd al weer boos totdat het tot haar doordrong dat ze geen idee had waar ze terecht gekomen was. “Neem me alsjeblieft mee,” zei ze, “ik weet niet waar ik ben en waar ik naar toe moet.” De oudste nam het woord: “huh, kom maar mee, dan zullen we overleggen met de anderen.”

Naar deel 4 van 7 >>

Geplaatst in Boeken & verhalen | Getagged , , , , | 1 reactie

De bokkenpruik en de zeven lachjes 2 van 7

Een verhaal in 7 delen – deel 2 van 7

De bokkenpruik

2-7 witch.1Net buiten het dorp, aan de rand van het bos, stond een kleine hut. Hierin woonde een oude vrouw waarvan men zei dat ze toverkracht bezat. Klop, klop. Zonnestraal klopte op de deur van de bejaarde dame. Na enige tijd werd er langzaam open gedaan. “Oh,” zei het gerimpelde gezicht, “waar kom jij een oude vrouw mee lastig vallen?” “Plaaggeest noemt me altijd Bokkenpruik, en dat ben ik spuugzat”, zei ze verbeten tegen de oude. “Ik wil iets zodat hij me nooit meer zal pesten.” De heks keek haar eens onderzoekend aan, dacht diep na en stak haar wijsvinger in haar mond. Toen hield ze haar vinger in de lucht en zei “aha, uit die hoek waait de wind. Ik heb de oplossing voor je die je zoekt. Maar je moet er wel iets voor over hebben. Ik wil je gouden ketting hebben.” “Je mag mijn gouden ketting, ik krijg van mijn vader heus wel een nieuwe,” zei het meisje. “Dat is goed,” zei de oude vrouw. “Luister goed, ik vertel dit maar een keer.”

Het meisje volgde de aanwijzingen van de oude vrouw op. De eerstvolgende avond dat het volle maan was sloop ze het huis uit, liep het dorp uit en zo het bos in. In het midden van het bos vond ze het meer waarover de oude gesproken had. Ze ging aan de rand van het meer zitten en wachtte tot de maan zich vol weerspiegelde in het meer. Toen kleedde ze zich uit en liep langzaam het water in. “Kopje onder,” had de heks haar op het hart gedrukt, “anders werkt het niet.” Ze rilde, maar deed wat was opgedragen. Met haar duim en wijsvinger kneep ze haar neus dicht en dook onder water. Haar goudblonde haren waaierden om haar heen en boven zich zag ze de volle maan. Plots flitste er iets langs haar in het water en met een gil kwam ze snel boven. Wat was dat? Ze zag iets zwarts dat draaide en haar aan leek te kijken. Vliegensvlug vloog ze de kant op waar ze buiten adem bleef zitten. In het water was niets meer te bekennen. Ze kleedde zich met trillende handen weer aan en liep terug naar huis. Bij haar slaapkamer aangekomen deed ze eerst de deur dicht om vervolgens de olielamp aan te steken.

Ze gilde zo hard dat ze het hele huis wakker maakte. Haar vader rende met verwarde haren op zijn pantoffels de trap op. Daar zag hij Zonnestraaltje voor de spiegel staan. Met een trillende vinger wees ze op haar spiegelbeeld. In de plaats van haar goudblonde lokken was een heuse bokkenpruik gekomen. Haar trillende handen voelden zelfs twee piepkleine hoorns. “Vader, haal dat ding eraf” gilde ze. Maar hoe zij ook stampvoette en hoe haar vader ook trok, aan haar haren, aan haar hoorntjes of zelfs aan haar oren, de bokkenpruik ging niet af. Tenslotte gaven ze het op. Haar vader vertrok naar zijn kamer en uitgeput viel ze uiteindelijk in slaap.

Naar deel 3 van 7 >>

Geplaatst in Boeken & verhalen | Getagged , , | 2 reacties

De bokkenpruik en de zeven lachjes 1 van 7

Een verhaal in 7 delen – deel 1 van 7

Zonnestraal

Zonnestraal 1-7

Lang, lang geleden leefde in een ver, ver land een meisje. Zij was prachtig om te zien, met goudblonde lokken en ze was bijna achttien. Ze keek regelmatig in de spiegel om zichzelf te bewonderen. Je zou zeggen dat haar schoonheid en leeftijd maakten dat de jongemannen om haar hand dongen, maar niets was minder waar. Er was in geen velden of wegen een goede man te bekennen. Haar vader had het afgelopen jaar diverse capabele jongemannen aan haar voorgesteld, maar een voor een waren ze afgedropen. Zij vertelden dat ze zich plotseling herinnerden dat er thuis een vrouw op hen wachtte of dat het land bewerkt moest worden en er was er zelfs een die beweerde dat hij plotseling naar de tandarts moest. De jongemannen droogden op en zo kwam het dat Zonnestraal, zo heette ze, eenzaam en alleen rondliep in het dorp. Wat was er toch aan de hand?

Zonnestraal deed haar naam geen eer aan. Al sinds dat ze kon praten wilde ze haar zin hebben, en dat deed ze door haar bokkenpruik op te zetten. Pruilend en dreinend, stampend en gillend kreeg ze iedere keer weer wat ze wilde. Haar vader voelde zich schuldig sinds dat haar moeder gestorven was toen ze nog een baby was en gaf haar alles wat ze wilde om maar te zorgen dat ze weer zou gaan lachen. Maar die lach was de laatste jaren niet meer tevoorschijn gekomen, wat hij ook probeerde. Niet alleen haar vader moest het ontgelden, zelfs de vriendelijkste mensen in het dorp konden geen vaag glimlachje meer van haar krijgen. De bakker kreeg meestal een veeg uit de pan en de slager kon wat haar betreft zelf varkenspootjes krijgen.

Daar liep ze in het dorp, toen plotseling Plaaggeest tevoorschijn sprong. “He, hoe gaat het Bokkenpruik,” riep hij haar toe. “Ik heet geen Bokkenpruik, ik heet Zonnestraal, dat weet je best,” snauwde ze hem met een verbeten gezicht toe. “Ja, maar ik vind Bokkenpruik beter bij je passen, zeker als je zo doet,” plaagde hij haar. “Je kijkt altijd zo!” Plaaggeest heette trouwens eigenlijk Peter Zomer, maar Zonnestraal noemde hem altijd Plaaggeest omdat hij haar altijd pestte. “Bokkenpruik, Bokkenpruik,” jouwde hij haar na. Haar mond kneep nog verder samen en snel liep ze door. Met ferme pas liep ze al snel het dorp uit.

Naar deel 2 van 7 >>

Geplaatst in Boeken & verhalen | Getagged , , , | 2 reacties

Jantje lacht, Jantje huilt

JantjehuiltsmileyJantje lacht, Jantje huilt. Kinderen kunnen van het ene op het andere moment in lachen uitbarsten en het volgende moment in huilen. En andersom.

Trouwens, niet alleen kinderen. Het gebeurt me vaak dat een deelnemer bij een lachworkshop zich tranen met tuiten lacht. Lekker toch?

Maar hoe kan dat?

Angst en opwinding

Weet je het verschil tussen angst en opwinding? Er zijn veel overeenkomsten. Je ademhaling verandert, je spieren komen in een staat van alertheid, je kan niet meer stil blijven staan, het zweet breekt je uit.

Maar het verschil is de richting van de ademhaling. Bij angst houd je de adem in, en bij opwinding adem je juist uit.

De tip voor mensen met bijvoorbeeld podiumvrees is dan ook om te letten op de ademhaling en dan uit te ademen. De angst neemt daardoor vanzelf wat af.

Lachen en huilen

Huilende mensen houden hun adem vast. Misschien ken je het zelfs van jezelf, de adem stokt in je keel. Je probeert het huilen in te houden en daardoor houd je je adem in.

Wanneer je huilt en uitademt, dus lekker door huilt, dan kun je merken dat een huilbui vervaagt in een huilvlaag en helemaal niet zo lang duurt. Meestal maar 90 seconden.

En het kan zelfs overslaan in lachen. Lachen is uitademen ten top. Bij de slappe lach kun je bijna niet meer, buikpijn van het lachen en happen naar lucht.

Limbisch Jantje lacht, Jantje huilt

Limbisch Jantje heeft salsa in zijn lijf. Het beweegt, is ritmisch en onvoorspelbaar tegelijk. Salsa is als het leven zelf. Een kloppend hart in het ritme van de ademhaling.

Hoe kan de lach zo overslaan in huilen? Of andersom?

In je hersenen is het limbische systeem verantwoordelijk voor je gevoelsmatige reactie op van buitenaf inwerkende factoren. Het stuurt die informatie door naar je zenuwstelsel die overeenkomstig reageert.

Bij angst houdt deze dus de adem in en bij de slappe lach ademt het zoveel mogelijk uit.

hersenen

Je limbische systeem is de regelkamer voor leren en vergeten, ontzetting, woede en extase, voor zweten en sidderen, voor rood worden en verbleken, lachen en huilen, lust en frustratie, honger en dorst, voor geborgenheid en voor vijandigheid, haat en ons seksuele gedrag.

Zenuwcellen die onderdeel zijn van het limbische systeem zorgen ervoor dat je ook zo kan overslaan van de ene kant naar de andere. Zo kan het dus voorkomen dat je tijdens de slappe lach de tranen over de wangen rollen en dat je tijdens een huilbui ineens de slappe lach kan krijgen.

Wist je trouwens dat je het proces kan omkeren? Door te lachen activeer je via je zenuwstelsel je limbisch systeem. En die voelt zich dan heerlijk ontspannen en plezierig.

Jantje lacht, Jantje huilt. Ik vond dit schattige liedje van Henk Snijders voor je.

 

Heb jij ervaringen met Jantje huilt, Jantje lacht? Of heb je een leuk filmpje te laten zien? Deel het met ons in het commentaarveld hieronder en laat ons meegenieten met de golven van het leven.

Geplaatst in Gezondheid & wetenschap, Werk, leven en spelen | 2 reacties

Onderweg lachen – 10 tips

Lachen onderwegOnderweg. Je zit wat voor je uit te kijken. Droomt weg. Herinneringen aan vrolijke momenten met vrienden of vriendinnen poppen op.

Onderweg. Er gebeurt een hoop om je heen. Je let op of je niet een verdwaalde fietser omver rijdt. Dan laat iemand je vriendelijk voorgaan. Je lacht.

Lachen onderweg. We doen het zo weinig en het lijkt toch zo eenvoudig. Waarom doen we het niet? Er zijn allerlei redenen om niet te lachen.

We denken dat het raar is. Of we vergeten het gewoon. Of we denken aan vervelende dingen. Of we lopen in gedachten.

Maar, wat als je nu wel zou lachen? Hoe zou de wereld er dan uit zien? Zouden mensen teruglachen?

Ik denk dat de wereld mooier wordt. Alsof de zon altijd schijnt en alle mensen vriendelijker en aardiger zijn. Zelfs die boze meneer. Of je trekt je er minder van aan, dat zou ook kunnen.

Hoe kun je lachen onderweg?  Lees deze 10 tips om onderweg heerlijk lekker wel te lachen.

1 Op de fiets

lachend fietsen

Fietsend lachen is echt grappig, je laat dan mensen met je meegenieten.

Je kan lachen op het ritme van het trappen, je kan lachen terwijl je belt en je kan lachen als je ergens moet wachten.

Probeer ook alle geluiden uit: “hoho, haha, hihi, huhu” en ontdek welke het beste passen bij het fietsen.

Zingen is ook een optie. Zing dan eens een liedje op alleen maar hoho en haha.

2 In het vliegtuig

“Ik ben niet gek, ik ben een vliegtuig” riepen we vroeger al op het schoolplein terwijl we onze armen wijd uitstrekten en tussen alle kinderen door renden. Is ook heerlijk om te doen als je volwassen bent.

Bij de lachclub kennen we niet alleen de huishoudelijke klusjeslach maar ook de vliegveldlach (nr 34 in mijn boek Lachyoga, lachen zonder reden). Hier kun je hele leuke dingen op verzinnen.

HA Bliepbliepbliep lach door het detectiepoortje
HAA Loop met je koffertje op wieltjes op je hoge hakjes kittig naar de douane, hihihi
HAAA Lach terwijl je je paspoort laat zien, niemand zal je nog herkennen

HAAAA Ohoh, je wacht op het vliegtuig, blijk je in de verkeerde wachtruimte te zijn. Je moet naar de andere kant van het vliegveld! – Dit maakte ik mee toen ik terugkwam uit India, van de opleiding bij dr. Madan Kataria. Vijf minuten had ik om naar de andere kant van het vliegveld in Düsseldorf te rennen. Ongeveer anderhalve kilometer en geen conditie!

Wat had ik geleerd in Idia? Lachen! Dus dat was rennen, op adem komen en lachen, rennen, op adem komen en lachen, rennen, op adem komen en lachen en net op tijd bij het boarden binnenrennen. Met een grote grijns op mijn gezicht.

HAAAAA De steward of stewardess geeft vrolijke veiligheidsinstructies en je doet ze lachend na.

3 Steppen

“Op de step, op de step, ik ben zo blij dat ik hem heb,” zong Wim Sonneveld in de jaren 60 al. De beweging leent zich uitstekend voor een grote lach. En zing aan het eind niet “Lalalalala” maar “hahahahaha”:-)

 4 Op de skelter

Hoeveel skelters zien we nog tegenwoordig? Toch zijn er nog veel. Het skeltertje van vroeger is uitgegroeid tot een superdeluxe ding met versnellingen en de look-and-feel van een trekker. Er zijn skelters voor kinderen en volwassen. Voor 1 persoon of zelfs vier.

Spelendskelter
Kinderrijk
Energie
Lachen
Teruglachen
Extra
Racen

5 Aan de wandel

Hoe lekker is het om met vrienden te wandelen, te praten en vooral, te lachen.

Wanneer je wandelt dan kun je elkaar wijzen op gekke dingen die je ziet. Of vertel elkaar een goed spookverhaal. Griezelen wekt namelijk spanning op en spanning ontlaad zich vaak door te lachen. Je kan natuurlijk ook moppen tappen als je niet wil griezelen.

Je kan ook meedoen aan een lachwandeling. In Heusden en in Rotterdam worden zeker lachwandelingen georganiseerd. Kijk voor de adressen in de lijst met lachclubs in Nederland en Vlaanderen.

6 In de auto

Wanneer je stil staat voor het stoplicht heb je alle tijd om hartelijk te lachen. Trek je mondhoeken naar je oren en lach hardop. Trek je niets aan van wat andere mensen in andere auto’s zouden kunnen denken als ze je zouden zien. Ze zijn hooguit jaloers op iemand die zoveel pret heeft.

Stoplicht op groen? Roep: “brrrrrrrrrrrrrrrrrrr” en heb plezier.

In de fiat panda lach je iedereen uit. Reclame uit 1983. Blijft hilarisch.

7 Motor rijden

Tijdens een lachworkshop gebruik ik vaak de lachoefeningen “start-de-motor-lach”. Meestal doe ik de twee bekendste varianten uit de 40 basisoefeningen (nr 15).

Eerst gaan we oefenen. Deze motor is zo’n motor die je aan moet trekken, als van een kettingzaag of motorboot. De eerste keer trek je aan het koord en zegt “Haaaa”. Een tweede keer. En de derde keer gaan je armen wijd open en zeg je “Hahahahahahaha”.

start-de-motor-lach

Nu gaan we spelen. Ga op je favoriete motor zitten. Voor de een is dit een buikschuiver, voor de ander een Harley of zo’n fancy Italiaanse scooter. Dit is gelijk een goede oefening voor de beenspieren ;-) Ook hier starten we drie keer. Gebruik hierbij je hele lichaam. En bij de derde keer rijdt de motor weg! Dit is altijd een heel leuk gezicht en mensen vinden het heerlijk om te spelen.

Deze oefening is uit te breiden door achterop te springen, in de zijspan te stappen of op een minimotor of juist een reuzenexemplaar weg te rijden.

8 In de tram zitten

Denk je rustig onderweg te zijn, je zit lekker in de tram of de metro, krijgt er ineens iemand de slappe lach. Je moet haast wel meelachen. Nou haast?

9 Wachten op de bus

Wat is er heerlijker dan op de bus, trein, tram of metro te wachten en te lachen. Toch doen we dat nooit. Gelukkig bestaat er zoiets als Blue Monday.

De Britse psycholoog Cliff Arnall berekende dat de maandag van de laatste volle week in januari waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig en depressief voelen (bron: wikipedia). De goede voornemens zijn mislukt, de dertiende maand is op, zomervakanties lijken nog mijlenver weg, het is nog heel donker en al weer op maandag naar het werk. Hij noemde dit Blue Monday.

Sinds het bestaan van Blue Monday bestaat er ook een tegenbeweging. Er wordt gelachen. In 2014 kwam Radio Gelderland bij mij langs om ’s morgens om 7 uur de mensen wakker te lachen. In Vlaanderen pakten ze het nog iets groter aan en maakten er een leuk filmpje van.

 

10 In de vrachtwagen

De humor van een vrachtwagenchauffeur is niet te evenaren. Tijdens de lange ritten moet er toch wat te lachen zijn. Lachen ze niet zelf, dan maken ze wel iemand aan het lachen.

Vrachtwagenlol

 

Wat nu te doen?

Lach, ongeacht waar of met wie je bent. Mensen houden van vrolijkheid.
Help andere mensen aan het lachen door zelf te lachen of een mop te vertellen.
Doe eens mee bij een lachclub. Ze zijn ervoor om je te helpen lachen.
Lees de andere blogs over lachen, kom op goede ideeën.
Vertel in het commentaarveld hieronder jouw beste ervaring met lachen onderweg en laat ons meegenieten.

Tot snel!

Geplaatst in Lijstjes & tips | Reacties uitgeschakeld voor Onderweg lachen – 10 tips